در زياني كه انتخاب ترامپ براي آمريكا دارد هيچ شكي نيست؛ با ديوانگي، بي‌مسئوليتي و رفتارهاي غيرقابل پيش‌بيني كه او دارد. هيلاري كلينتون هم مشكلاتي دارد كه بايد درصدد رفع آنها برآيد، اما به هر حال ويژگي‌هاي لازم براي رياست‌جمهوري را دارد. هرچه در فضاي سياسي اين روزهاي آمريكا پيش مي‌رويم، فضاي حاكم بر خاورميانه بيشتر و بيشتر جلوي چشمان ما مجسم مي‌شود؛ فضاي شكل گرفته ميان شيعه و سني، اسرائيل و فلسطين، ترك و كرد.
بر فضاي خاورميانه قاعده صفر و يك حاكم است؛ استثناهايي هم دارد اما در فضاي كلي خاورميانه اين تفكر صفر و صدي وجود دارد كه يا بايد حكومت كني، يا بايد بميري. وب سايت پوليتيكو هفته گذشته خبر داد كه برخي سران حزب جمهوريخواه به‌دنبال رأي دادن به نامزد حزب رقيب يعني هيلاري كلينتون هستند.
براساس اين گزارش، آنها همزمان به‌دنبال برنامه‌ريزي براي فرداي انتخابات و پيروزي كلينتون هم هستند. برنامه جمهوريخواهان اين است كه مقابل كلينتون و برنامه‌هاي او هم بايستند؛ درست مثل رفتاري كه با باراك اوباما داشت. در مقابل، ليبرال‌ها هم از كلينتون خواسته‌اند مبادا به سمت و سويي برود كه بخواهد عده‌اي از جمهوريخواهان را وارد كابينه كند. اين مدل سياست فرقه‌اي از سوي فعالان راستگرا و چپگراي شبكه‌هاي اجتماعي، حتي تشديد هم شده است.
در اين ميان، برخي شخصيت‌ها را هم داريم كه مدل رأي دادنشان جالب است. پال رايان، رئيس مجلس نمايندگان، بدون آنكه خجالت بكشد مي‌گويد سخنان ترامپ يك «كتاب» مملو از گفته‌هاي نژادپرستانه است اما او به هر حال به ترامپ رأي مي‌دهد. از آن طرف، هواداران كلينتون را هم داريم. اكنون مشخص شده كه او در دوره‌اي كه وزير خارجه آمريكا بوده به افرادي كه مبالغ هنگفت به بنياد خانواده كلينتون كمك كرده‌اند به راحتي وقت ملاقات مي‌داده است؛
اما هستند كساني كه چشمان‌شان را روي اين موضوع مي‌بندند و مطلقا از او حمايت مي‌كنند. موضوع مرگ و زندگي است؛ بنابراين اين رفتارها قابل درك است. آنچه از فضاي سياسي اين روزهاي آمريكا بر مي‌آيد اين است كه 4سال آينده هم مثل 8سال گذشته خواهد بود. محافظه كاران طي سال‌هاي اخير فضا را به‌گونه‌اي عليه اوباما پيش بردند كه از آن موجودي تهاجمي هچون ترامپ سر بر آورد. حال خود آنها نيز موجودي فراري هستند. فضاي اين روزهاي آمريكا بيشتر شبيه به يك بن بست سياسي است؛ يك جنگ داخلي تمام عيار ميان جمهوريخواهان و دمكرات‌ها، بدون آنكه فضايي براي سازش و مصالحه باقي گذاشته باشند. اين درست همان مسيري است كه مي‌تواند يك كشور را به نابودي بكشاند.
- ستون‌نويس نيويورك تايمز
نظر شما